Opowieść ojca. Przez mongolskie stepy w poszukiwaniu cudu - R.Isaacson

Literatura faktu - Seria: Zbliżenia 
Wydawnictwo: Nasza księgarnia
Liczba stron: 384

„Opowieść ojca. Przez mongolskie stepy w poszukiwaniu cudu” - Rupert Isaacson
 

Ta pozycja to piękna i wzruszająca książka napisana przez ojca autystycznego chłopca.

Rupert Isaacson wraz z żoną Kristin wyruszyli w niezwykłą i magiczną podróż na Syberię, do oddalonej mongolskiej wioski, krainy szamanów, dzikich koni i reniferów oraz nieskażonej przyrody, aby uleczyć o swojego syna Rowana.

Pomysł Ruperta dla wielu wydawałby się absurdalny i szalony, jednak po przeczytaniu tej książki nie mam wątpliwości o słuszności jego decyzji i jestem pełna podziwu dla wytrwałości, cierpliwości oraz woli walki o zdrowie Rowana. Czytając tę książkę miałam możliwość poczuć i poznać to, z czym zmagają się rodzice dzieci zmagających się z autyzmem, czyli całościowym zaburzeniem rozwoju. Dzieci autystyczne sprawiają wrażenie odciętych od świata rzeczywistego, odizolowanych i zamkniętych głęboko w sobie, są bardzo wrażliwe, nadpobudliwe i często nieprzewidywalne. Rodzice dzieci autystycznych muszą wykazać się niebywałą cierpliwością, spokojem i wytrwałością. Rupert i Kristin podjęli wiele prób uzdrowienia swojego syna Rowana, niestety żadna nie przyniosła oczekiwanego efektu, dlatego wyruszyli do Mongolii, gdzie tylko cud mógł ozdrowić chorego chłopca.

„Opowieść ojca” Ruperta Isaacsona to książka nie tylko o autyzmie, ale przede wszystkim o ogromnej miłości, poświęceniu i przekraczaniu własnych granic. Książka jest przejmująca, chwilami nawet przerażająca i przykra, ale daje nadzieję i pozwala wierzyć w istnienie sił nadprzyrodzonych. Czytając tę powieść miałam możliwość znaleźć się w niezwykłym miejscu, wśród szamanów i ludzi żyjących w zgodzie z naturą. Wraz z Rowanem i jego rodzicami odbyłam interesującą podróż w miejsca, do których pewnie nigdy nie uda mi się dotrzeć. Byłam świadkiem niezwykłych zdarzeń i zjawisk. Doświadczyłam wielu emocji związanych z trudami takiej podróży. Dlatego szczerze zachęcam do przeczytania tej książki, nie jest ona łatwa i zawsze lekka w odbiorze, ale mimo wszystko warto, chociażby tylko oczami wyobraźni doświadczyć tego, z czym zmagali się bohaterowie tej powieści.

Moja ocena: 8/10