[RECENZJA] "Pewna pani z telewizji" – Anna Mentlewicz

Przemysł rozrywkowy daje ogromne możliwości, prestiż, sławę, otwiera wyjątkową drogę do kariery, jednak bywa także szalenie zdradliwy, bezwzględny, naraża na nieustanny stres i wymaga wielu kompromisów. Bardzo łatwo spaść z samego szczytu, czy stracić stabilny grunt pod nogami — niestety wzloty wymagają znacznie większego zaangażowania — silnej osobowości, pewności siebie — po upadku bardzo trudno się podnieść. Praca w tak zwanym show-biznesie to ciągłe balansowanie na cienkiej linie, utrzymanie się na niej przez długi okres, graniczy z cudem…

Anna Mentlewicz — posiada bardzo bogaty biogram. Od 1983 roku związana z Telewizją Polską. Zaczynała w Toruniu jako dziennikarz Gdańskiego Ośrodka Telewizji Polskiej. W 1987 roku otrzymała tytuł Reportera Roku za reportaże emitowane w „Ekspresie Reporterów”. W 1988 roku w Warszawie została najpierw prezenterką, a potem autorką publicystycznego programu dla młodzieży „LUZ”. Była także redaktorem naczelnym miesięcznika „LUZ” wydawanego przez TVP. Stworzyła pierwszą, telewizyjną akcję społeczną przeznaczoną dla ludzi niepełnosprawnych „Wojna z trzema schodami”. Współtworzyła, a potem została szefem, programu „Rower Błażeja”. Była szefową Redakcji Programów dla Dzieci i Młodzieży w Programie Pierwszym TVP. Następnie rozpoczęła pracę w Redakcji Publicystyki, gdzie nadzorowała: „Kwadrans na kawę”, „Leksykon PRL”, „Celownik”, „Politykę przy kawie”, „Sprawę dla reportera”. Odpowiadała również za programy: „Lekka jazda Mazurka i Zalewskiego”, „Wywiad i Opinie” Krzysztofa Skowrońskiego oraz „Świat się kręci”. Od stycznia 2016 roku pracuje w Redakcji Rolnej TVP. Wydała kilka książek z zakresu popularyzacji zdrowia. Jej słuchowiska radiowe dotykają współczesnych, czasami bardzo bolesnych problemów. Dotychczas siedem tekstów autorki miało premiery w Teatrze Polskiego Radia. Regularnie pisze dialogi i scenariusze do seriali.

Stellę Larską, dziennikarkę telewizyjną, poznajemy w chwili, kiedy po śmierci kochanka — znanego reżysera — próbuje na nowo odbudować swoje życie. Chociaż jest niezaprzeczalną gwiazdą, cieszącą się sympatią i uznaniem, to jednak każdego dnia musi podejmować niełatwą walkę o zachowanie wypracowanej niezależności. Stella podchodzi do swojej pracy z pełnym poświęceniem i profesjonalizmem, jednak bardzo dba o swoją prywatność. Nie udziela wywiadów i trzyma się z dala od czerwonych dywanów. Tę autonomię i swego rodzaju intymność próbuje zaburzyć jej nowy szef oraz pewien enigmatyczny, toksyczny wielbiciel. U jej boku pojawia się także przystojny i uczynny lekarz, próbujący wtargnąć w jej zaburzony świat. Zdezorientowana dziennikarka walczy o swoją prywatność, pielęgnując w sobie smutek po stracie kochanka, jednak nowe okoliczności zupełnie odmienią jej pozornie poukładane życie. 

Anna Mentlewicz wykreowała bardzo ciekawe, realne tło psychologiczne, w którym sumiennie odsłania zagrożenia wynikające z pracy w przemyśle rozrywkowym. Stworzyła także intrygującą postać, nadając jej cechy, które wzbudzają u czytelnika współczucie, odrobinę niepokoju, a także sympatię. Fabuła nie opiera się jednak wyłącznie na ukazaniu zagrożeń wynikających z pracy w show-biznesie, w subtelny sposób odkrywa także kwestie związane z odrzuceniem, trudnymi relacjami, samotnością, zmaganiem z chorobą, przygnębieniem, czy wizją romansu — to właśnie sferze duchowej bohaterki, pisarka poświęciła najwięcej uwagi. Ogromnym atutem tej książki jest lekki styl autorki. Wyważony, prostolinijny, nasycony odrobiną humoru rytm powieści daje przyjemne wrażenia podczas lektury. Książkę czyta się bez poczucia zmęczenia, z lekkością i swobodą, strony mijają błyskawicznie — to doskonała lektura na ukojenie strudzonego umysłu, po dniu pełnym napięć i trudnych decyzji. Ponadto wyczuwalna jest doskonała znajomość pisarki opisywanego środowiska, dzięki czemu powieść ma bardzo realny —nasuwający wyraziste skojarzenia — wymiar. 

Jednakże po lekturze czuję pewien niedosyt, drobne rozczarowanie. Pewna pani z telewizji jest bowiem powieścią o bardzo przewidywalnej fabule, mimo że rodzi pewne napięcie, nieustannie wzmaga ciekawość czytelnika, to jednak finał nie zaskakuje. Wynika to chyba z małej ilości wykreowanych postaci, przez co nietrudno wyczuć, jak potoczą się losy głównej bohaterki. Aczkolwiek jest jednej element, który pozostawia czytelnika z poczuciem zaintrygowania i chęci sięgnięcia po kontynuację. Mimo zastrzeżeń spędziłam z tą powieścią urocze chwile, zrelaksowałam się i odpoczęłam od książek o zawiłej, skomplikowanej treści. 

Jeśli macie ochotę na lekką, niezobowiązującą lekturę sięgnijcie po Pewną panią z telewizji Anny Mentlewicz, już niebawem dalsze losy ujmującej Stelli.

____________________________________________________________________

Kategoria: literatura współczesna / obyczajowa

Wydawnictwo: Melanż 

Rok wydania: 2016

ISBN 978-83-64378-38-6

Liczba stron: 400

Moja ocena: 6,5/10 

Za udostępnienie egzemplarza do recenzji 

serdecznie dziękuję Autorce