"Szukając szczęścia" - Aneta Krasińska

Kategoria: literatura współczesna / obyczajowa 

Wydawnictwo: Novae Res

Rok wydania: 2015

ISBN 978-83-7942-999-8

Liczba stron: 238

Moja ocena: 8/10

„Życie jest pełne niespodzianek i nieoczekiwanych zwrotów akcji”.

Zespół Pierre'a Robina, jest zespołem wad wrodzonych, które obejmują twarzoczaszkę. To schorzenie może zagrażać życiu dziecka, ponieważ powoduje ostrą niedrożność górnych dróg oddechowych — język zapada się ku tyłowi. Rozszczep podniebienia powstaje między 10, a 12 tygodniem ciąży. Główne problemy, które występują u dzieci z zespołem Pierre'a Robina dotyczą zaburzeń oddychania oraz karmienia. Ryzyko urodzenia kolejnego dziecka z tym zespołem wynosi 1-5%. Niestety przyczyny choroby są nieokreślone.

Aneta Krasińska jest absolwentką filologii polskiej na Uniwersytecie Łódzkim. Lubi obserwować ludzi i przestrzeń, w której funkcjonują. Jest miłośniczką dobrej literatury kobiecej, napisała kilkanaście artykułów naukowych. W 2014 roku zadebiutowała powieścią „Finezja uczuć”, którą miałam przyjemność przeczytać. Autorka kolejny raz podjęła się napisania książki, która porusza skomplikowany i niebanalny temat, i po raz drugi zrobiła to w ciekawy oraz ujmujący i poruszający sposób.

Malwina i Artur to młode, kochające się i szczęśliwe małżeństwo toteż, kiedy Malwina zachodzi w ciążę, ich szczęście i radość nabiera intensywności. Ciąża przebiega pomyślnie — pozornie nic nie może zakłócić idylli młodych małżonków. Jednakże, gdy na świat przychodzi ich upragniona córeczka, okazuje się, że dziewczynka jest poważnie chora. Początkowo lekarze nie potrafią postawić jednoznacznej diagnozy, niemniej jednak z czasem okazuje się, że dziecko Malwiny i Artura choruje na zespół Pierre'a Robina. Ponadto lekarze już w pierwszej fazie po narodzinach stwierdzili wadę serca oraz rozszczep wargi, toteż dziewczynka musi przejść szereg niebezpiecznych i poważnych operacji — czeka ją bardzo długi pobyt w szpitalu oraz długotrwała rehabilitacja. Szczęśliwy i poukładany świat młodych małżonków zostaje mocno wstrząśnięty i poważnie zaburzony. Tymczasem Malwina absolutnie się nie poddaje, postanawia walczyć o życie i zdrowie swojej ukochanej córeczki, jednakże z pomocą i wsparciem przychodzi wyłącznie jej ojciec. Natomiast Artur zupełnie sobie nie radzi z tą zaskakującą i bardzo trudną rzeczywistością — każdego dnia staje się coraz bardziej nieobecny, wycofany, izoluje się i ucieka w pracę zawodową — jednocześnie zatracając poczucie odpowiedzialności i godności. Upośledzone i kalekie dziecko wydaje się być dla niego tematem tabu, który zupełnie pogrąża jego wizerunek. Czy związek młodych, pozornie szczęśliwych, ale bardzo zagubionych małżonków może przetrwać tak niebanalną próbę?

„Szukając szczęścia” to szalenie ujmująca i poruszająca książka, niezwykle emocjonalna bowiem wywołuje pełen wachlarz różnorodnych uczuć. Jednocześnie wzrusza i złości, boli i bulwersuje, budzi sprzeciw, jak i aprobatę, ale wywołuje także podziw i ogromne współczucie dla bohaterów niniejszej powieści. To bardzo zajmująca lektura, od której naprawdę trudno oderwać uwagę. Aneta Krasińska ukazała tę historię w znacznym przedziale czasowym, mianowicie poznajemy losy bohaterów w ciągu dziesięciu lat. Śledząc kolejne rozdziały, dowiadujemy się — jak niezwykle trudnym i wymagającym zadaniem jest wychowywanie upośledzonego dziecka, które potrzebuje znacznie większych nakładów miłości, opanowania oraz ogromnej ilości uwagi. Mimo tej dużej rozpiętości czasowej książka smakuje niczym wyborna przystawka, w której zebrano najistotniejsze składniki bowiem, absolutnie nie nudzi i nie męczy czytelnika zbędnymi i nadmiernie wydłużonymi opisami. Ponadto autorce udało się w bardzo realny i rzetelny sposób nakreślić fabułę oraz portrety bohaterów, którzy w naturalny sposób wzruszają i nieustannie zaskakują. Ta historia nie budzi wątpliwości, nie sprawia wrażenia przerysowanej czy wybujałej, skłania do wielu refleksji, jednocześnie pozwalając docenić własne, jakże w tym wypadku mało skomplikowane życie.

Książka napisana jest w narracji trzecioosobowej i ukazuje tę historię jedynie z perspektywy Malwiny, dlatego moim jedynym zarzutem bądź właściwie wyłącznie niedosytem jest możliwość ujrzenia tej opowieści również z punktu widzenia Artura. 

„Szukając szczęścia” autorstwa Anety Krasińskiej to książka o trudnej miłości, o walce z przeciwnościami losu, o szalenie skomplikowanym rodzicielstwie, które nie zawsze jawi się w jaskrawych kolorach bowiem wielokrotnie jest niezwykle ciężkie, często wymaga poświęceń oraz rezygnacji z marzeń i wcześniej obranych życiowych celów. To także książka o trudnej drodze do szczęścia, która bywa bardzo kręta i wyboista i nie zawsze wiedzie przez spełnienie, dając wyłącznie satysfakcję. Niniejsza powieść dotyka bardzo trudnych kwestii związanych z nieustanną walką o zdrowie i szczęście własnego dziecka, ale także z problemem zachowania spokoju i szczerości w nieoczekiwanych i skomplikowanych momentach życiowych. Ta powieść w subtelny i błyskotliwy sposób ukazuje siłę ludzkiego charakteru, który w niezwykle umiejętny sposób potrafi pokonywać trudne sytuacje. Jednakowoż autorka wskazuje także, jak ważne w życiu każdego człowieka jest wsparcie bliskich. Nie jest łatwo pokonywać trudności losu, kiedy brakuje pomocy ze strony życzliwych nam osób. Mimo tak trudnego, chwilami poruszającego i przykrego tematu książkę czyta się z niezwykłą lekkością, łatwością i przyjemnością. Autorka nie zasypuje nas skomplikowaną i niezrozumiałą treścią, która przytłacza i męczy, całkowicie psując odbiór. Tę książkę pochłania się z ogromną ciekawością, ponadto Aneta Krasińska serwuje czytelnikowi zupełnie zaskakujące zakończenie, które dało mi pełną satysfakcję z przeczytanej lektury. Słowem to ujmująca i bardzo uczuciowa powieść, która poruszy i oczaruje niejedno kobiece serce! Polecam!  

Za możliwość przeczytania książki dziękuję: