środa, 30 września 2015

"Okna" - Katarzyna Grabowska

Kategoria: literatura współczesna

Wydawnictwo: Miasto Książek
Rok wydania: 2015
ISBN 978-83-7954-050-1
Liczba stron: 57
E-book


Moja ocena: 7/10



"Samotność jest cichym zabójcą. Otacza nas ze wszystkich stron i zaciska obręcz wokół naszych serc. Dusi, przytłacza, rozrywa".


"Okna" Katarzyny Grabowskiej to zbiór czterech, niepowiązanych ze sobą i szalenie poruszających opowiadań, których cechą wspólną jest bardzo apatyczny i nostalgiczny koloryt. Te opowieści wywołują ogromny smutek i ból bowiem nasycone są tragizmem, olbrzymią samotnością, poczuciem winy oraz pragnieniem szczęścia. Bohaterowie poszukują własnej drogi, sposobu na inne, lepsze życie, jednakże los nie zawsze bywa dla nich łaskawy. Nie toruje im łatwej drogi, lecz oferuje wyboistą i krętą ścieżkę życia, na której czeka ich wiele rozczarowań, smutku i cierpienia.
Tytułowe okna stanowią symbol, swoiste odzwierciedlenie egzystencji zwykłych i zatraconych we własnym smutku i dylematach ludzi. Ludzi uwikłanych w różnorodne doświadczenia, które skłaniają ich do rozważań nad kolejami losu, nad pragnieniami i marzeniami, do dokonywania trudnych wyborów, które mogą zupełnie odmienić lub pogrążyć ich dotychczasowe życie. Niektórym z nich za niewłaściwe decyzje przyjdzie zapłacić bardzo wysoką cenę.

"Los czasem kpi sobie z nas, plącząc nasze losy, tworząc z nich skomplikowany labirynt. Tak trudno go przejść, ale gdy wreszcie zbliżamy się do wyjścia, ma się ochotę zawrócić i spróbować odnaleźć inną drogę". Str. 15
Autorka na kartach tej publikacji w bardzo krótki i konkretny sposób ukazała pokrętne losy czterech bohaterów, ludzi z krwi i kości, bardzo rzeczywistych, jednych z tych, których możemy spotkać, idąc ulicą czy zaglądając w okna ich domów. Katarzyna Grabowska nie snuje zawiłych historii, które są rozwleczone i bardzo dokładnie opisane, nie tworzy skomplikowanych portretów psychologicznych wykreowanych postaci. Niniejsze opowiadania to kwintesencja dziejów ludzi, których pokrętny los wystawił na próbę, boleśnie doświadczył, skłaniając do trudnych decyzji, czy życia w smutku i żalu. Te historie skłaniają do zadumy i być może dla wielu staną się powodem do zatrzymania, zastanowienia nad własnym życiem. Historia samotnej matki, tęskniącej za synem, niewątpliwie może otworzyć oczy nie jednemu z nas, wzbudzić żal i współczucie, a także skłonić do rozważań nad istotą i sensem rodzicielstwa.

"Synu, ja poświęciłam ci najlepsze lata mojego życia, a ty w zamian przyślesz mi kolorowe pocztówki? Uczucia nie mierzy się ilością ozdobnych kartek, czy też stosami listów". Str. 6
"To do mnie przybiegałeś z każdym swoim zmartwieniem. Tylko ja potrafiłam osuszyć twoje dziecięce, a później młodzieńcze łzy. Pamiętam, jak wtulałeś twarz w moje ramiona i szeptałeś: Gdy dorosnę, ożenię się z tobą, mamo". Str. 8
Opisane dzieje ciężko doświadczonej dziewczyny wywołują dreszcz i irytację bowiem jej przeżycia z dzieciństwa i młodości, mocno odbijają się na jej dorosłym życiu. Konsekwentnie prowadzą do jej zagłady, tym samym dowodząc, że los bywa niezwykle okrutny i nie zawsze przynosi wybawienie oraz radość, nie wynagradza, tylko bez końca przygniata, powodując nieskończone cierpienie.
"Jestem kłodą. Klocem drewna, a może martwym głazem. Ale przecież czuję! Przecież słyszę! Przecież myślę! Wzbiera we mnie wściekłość, bunt. Mam wrażenie, że stałam się więźniem własnego ciała. Odizolowanym i zamkniętym bez szans na ułaskawienie". Str. 17
Celowo nie przytaczam każdego z opowiadań, tylko odsyłam do tej nietuzinkowej książki, która pozwoli spojrzeć oczami czworga, bardzo różnorodnych bohaterów, na  problemy i rozważania zwyczajnych ludzi oraz na otaczającą nas wszystkich, często szarą, okrutną i jakże trudną do zrozumienia rzeczywistość. 

Reasumując "Okna" Katarzyny Grabowskiej mimo swej krótkiej formy stanowią emocjonalną podróż przez nasycone smutkiem, żalem oraz wieloma wątpliwościami życie czworga bohaterów. Śledzimy ich wewnętrzną tyradę, doświadczając trudnego bytu, ich wzlotów i bolesnych upadków, tym sposobem autorka skłania nas do zadumy i rozważań nad istotą życia, wiary i śmierci. Cztery opowiadania: Matka, Żona, Ono i Bóg, zawierają esencję życia zwykłego człowieka. Te opowiadania bez wątpienia wywołują smutek i przygnębienie, ale pozwalają także na chwilę refleksji i zrozumienia własnego życia, spojrzenia z innej perspektywy, rozejrzenia się dookoła siebie, dostrzeżenia tego, co najważniejsze, na przewartościowanie własnych dążeń oraz na koncentrację nad tym, co zasadniczo ważne i bezcenne. Jeżeli lubicie sięgać po antologię, nie przerażają Was smutne i poruszające historie, które skłaniają do refleksji, serdecznie zachęcam do lektury "Okien" Katarzyny Grabowskiej.

"Życie to rynsztok, w którym nurza się każdy z nas, wybrańcy jednak unoszą się na powierzchni, a cała reszta tonie bez szans na ratunek". Str. 22
"Mówić innym, jak mają czynić, jest rzeczą prostą, samemu znaleźć rozwiązanie dla sytuacji, w której się znaleźliśmy, przekracza nasze możliwości". Str. 44

Za możliwość przeczytania e-booka "Okna" Katarzyny Grabowskiej,
dziękuję Krystynie, autorce bloga Literacki Świat Cyrysi 


18 komentarzy:

  1. Nie do końca odnajduję się w krótkich formach
    .. Jednak czasami się skuszę i robię wyjątek... Tutaj mogłabym zaryzykować...

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Myślę Olu, że te opowiadania mogą Ci się spodobać, mówią o trudnych wyborach, o życiu w samotności, czy poczuciu winy, zresztą napisałam o tym w recenzji. Opowiadanie o samotnej mamie, bardzo mnie poruszyło i skłoniło do głębokich refleksji :) Przeczytaj Olu, to tylko 57 stron :) Ale oczywiście zrozumiem jeśli nie będziesz miała ochoty :)

      Usuń
  2. Cztery niezwiązane ze sobą opowiadania. Zapowiada się bardzo ciekawie.

    OdpowiedzUsuń
  3. Jestem w trakcie lektury. Są to naprawdę niesamowite i poruszające historie, które odcinka ją piętno w naszych umysłach.

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Zatem czekam na Twoją recenzję, jestem bardzo ciekawa jak Ty odebrałaś te opowiadania. Zgadzam się są ogromnie poruszające, zapadają w pamięć :)

      Usuń
  4. Piękna ale smutna okładka. Z reguły nie czytuję opowiadań. choć czasami, kiedy naprawdę warto, to po nie sięgam. Tutaj chyba warto, chociaż nie wiem, czy nie są dla mnie za smutne. Ostatnio nie chcę się dołować.

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Warto, to tylko cztery opowiadania, ich lektura nie zajmie dużo czasu, a dobrze czasem przeczytać coś zupełnie odmiennego, te opowiadania zmuszają do zadumy i ogromnie poruszają, zachęcam do lektury tego zbioru opowiadań. Pozdrawiam :)

      Usuń
  5. Zawsze się zastanawiam,skąd Ty wynajdujesz te wszystkie super książki? To już chyba jakiś dar,a nie przypadek;)

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Haha... dar powiadasz? Nie to chyba moje zainteresowania, kiedy zobaczyłam ofertę Cyrysi, zgłosiłam się bez zastanowienia. Lubię opowiadania i lubię tak emocjonalną, niebanalną literaturę. A te opowiadania są ważne, cenne i zmuszają do refleksji, zapadają w pamięć :) Warto po nie sięgnąć. Polecam :)

      Usuń
  6. Opowiadania to jest to co lubię, a szczególnie historie, które skłaniają do refleksji :)

    OdpowiedzUsuń
  7. Zapowiada się ciekawie, więc może kiedyś się skuszę ;)

    OdpowiedzUsuń
  8. Przepiękna recenzja! Aż serce się raduję i pani Kasia także zapewne prze-szczęśliwa :) Idealnie oddałaś ''sens'' tej antologii.

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Dziękuję Krysiu za miłe słowa :) Ogromnie się cieszę, że przeczytałam tę antologię :) Ogromnie dziękuję, gdyby nie Ty być może nie trafiłabym na nie, a warto było poświęcić im odrobinę czasu :) Cieszę się, że udało mi się oddać ich znaczenie :) Pozdrawiam ciepło :)

      Usuń
  9. Serdecznie dziękuję za tak piękną, pełną głębokich przemyśleń, recenzję mojego zbioru opowiadań. Jestem niezwykle szczęśliwa, że opowiedziane przeze mnie historie zyskują uznanie w oczach i sercach Czytelników.
    Jeszcze raz dziękuję i pozdrawiam
    Katarzyna Grabowska

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Ja również dziękuję za miłe słowa oraz za te kilka opowiadań, które ogromnie mnie poruszyły i skłoniły do refleksji, do zastanowienia się nad własnym życiem, do przewartościowania pewnych priorytetów :)
      Serdecznie dziękuję i pozdrawiam, :)
      Pani Kasiu życzę weny twórczej oraz wielu sukcesów. Z przyjemnością sięgnę po kolejne Pani książki :)

      Usuń

Drogi Czytelniku :)
Będzie mi bardzo miło jeżeli pozostawisz po sobie ślad w postaci komentarza.
Z góry uprzejmie dziękuję :)