[RECENZJA PRZEDPREMIEROWA] "Zemsta i przebaczenie. Narodziny gniewu" – Joanna Jax

Kategoria: powieść historyczna / obyczajowa

Wydawnictwo: Videograf SA

Cykl: Zemsta i przebaczenie / tom I
Rok wydania: 2016

ISBN 978-83-27835-537-3

Liczba stron: 352

Moja ocena: 8,5/10

„Jedno spotkanie może zostawić w człowieku niezapomniane uczucie. To takie przeżycie, które odciska po sobie ślad na wiele lat, jeśli nie na całe życie…”.

Płomienna miłość, namiętność, zazdrość, żądza zemsty, nienawiść, frustracja, wreszcie okrucieństwo wojny, które skłania do decyzji podejmowanych pod wpływem emocji, determinacji, a także zagrożenia życia — to główne motywy, które znajdziecie w nowej, nasyconej skrajnymi emocjami sadze Joanny Jax, Narodziny gniewu, która jest pierwszą część sześciotomowego cyklu Zemsta i przebaczenie.

Joanna Jax (właśc. Joanna Jakubczak) – urodziła się i mieszka w Olsztynie. Absolwentka Uniwersytetu Warmińsko-Mazurskiego. Na co dzień związana zawodowo z dużą korporacją finansową. Współpracuje również z firmą produkującą trawniki z rolki. Oprócz pisania powieści maluje na szkle unikatową techniką warstwową, pasjonuje się literaturą biograficzną, grafiką i zajmuje się copywritingiem. Saga von Becków to ekskluzywna dwutomowa edycja powieści, które zachwyciły zarówno recenzentów, jak i czytelników: Dziedzictwo von Becków (Videograf 2014) i Piętno von Becków (Videograf 2016). Entuzjastycznie przyjęta Długa droga do domu (Videograf 2015) ugruntowała pozycję Joanny Jax jako pisarki. Miłośników jej twórczości zachwyciła informacja, że autorka tworzy właśnie nowy cykl powieściowy – Zemsta i Przebaczenie – którego pierwszy tom Narodziny gniewu ukazał się pod koniec 2016 roku, a kolejne planowane są na 2017 rok.

Narodziny gniewu stanowią pamiętną wędrówkę przez Polskę od okresu zaborów poprzez dwudziestolecie międzywojenne, aż po czasy drugiej wojny światowej. Obrazują transformację nie tylko w prowincjonalnych osadach, ale także w większych miastach, w międzyczasie wyprawiając wnikliwych odbiorców także do innych krajów. Ukazanie losów bohaterów w czasie kilkudziesięciu lat, w rozmaitych miejscach, jednocześnie uwikłanie ich w wielkie światowe przemiany, sprawia, że powieść nabiera wielowymiarowej perspektywy, w której różnorodność wykreowanych sylwetek stanowi o jej ekspresyjnym, szalenie plastycznym formacie.

Wśród mnogości bohaterów na pierwszy plan wysuwają się postacie kluczowe: Julian Chełmicki, Emil Lewin, Hanka Lewinówna oraz Alicja Rosińska. To wokół nich rozgrywa się misternie skonstruowana fabuła, obnażająca wielobarwność ich osobowości, skomplikowaną drogę, która poprzez dotkliwe doświadczenia, a także chciwość i upór odciska głębokie piętno, często prowadząc do zmian egzystencjalnych, a także do podejmowania ryzykownych, nie zawsze korzystnych decyzji. Niebłahy konflikt między przyrodnimi braćmi jest istotnym, dotkliwym czynnikiem, wpływającym na losy kolejnych pokoleń. Ta powieść to także wielka miłość, ukazana w subtelny, ale i pełen namiętności sposób, mająca zarówno wymiar ponadczasowy, jak i złudny, nacechowany goryczą i niespełnionymi nadziejami. Autorka na kartach kreśli wyrafinowaną historię, która doskonale obrazuje zarówno negatywne, niedoskonałe cechy ludzkiej psychiki, jak i te pozytywne, nasycone niezłomnością i heroizmem. 

Pisarka funduje odbiorcy porywającą, pełną kontrastów i uniesień opowieść, która od pierwszych do ostatnich stron intryguje, wzrusza, zaskakuje, a także niepokoi. Ta książka spowodowała, że na kilka godzin oddaliłam się od teraźniejszego świata, intensywnie śledząc losy bohaterów. Po przeczytaniu ostatniej strony poczułam żal, niedosyt i wielkie pragnienie, aby natychmiast sięgnąć po kolejną część. Podobne emocje towarzyszyły mi podczas lektury książek Ericha Marii Remarque'a, takich jak Łuk triumfalny, czy Na zachodzie bez zmian. Joanna Jax posiada równie lekki, plastyczny styl, a czytelnik czuje się jak na emocjonalnej karuzeli — słowem, tę opowieść czyta się jednym tchem. Jednocześnie znakomicie łączy wydarzenia historyczne, z fikcją literacką, powodując, że ta publikacja nabiera bardzo sugestywnego wymiaru. Imponująco zobrazowane ludzkie dylematy na tle epokowych wydarzeń, doskonale oddają tragizm związany z drugą wojną światową. Autorka oczarowała mnie także wieloraką kreacją bohaterów oraz znakomicie zobrazowaną rzeczywistością z okresu dwudziestolecia międzywojennego, jak i tą po wybuchu drugiej wojny światowej.

„Wojna… tragedie milionów ludzi, niszczenie niczym żywioł wszystkiego, co stoi na drodze. Co musi siedzieć w tych chorych umysłach, że decydują o życiu i śmierci”.

Reasumując: 

Joanna Jax zabiera czytelnika w epicką podróż po meandrach ludzkiego losu, nasyconą głęboką, chwilami iluzoryczną miłością, przewrotną namiętnością, a także nienawiścią i pragnieniem zemsty. To początek niezapomnianej sagi, w której dzieje bohaterów na przestrzeni lat ewoluują w zaskakujący sposób, gdzie system wartości zostaje wystawiony na ciężką próbę, a demony wojny nie dają wytchnienia, zmuszając do skrajnych zachowań. Autorka zaserwowała czytelnikom doskonałą mieszankę, w której fikcja literacka przeplata się z ważnymi wydarzeniami historycznymi, ukazując różnorodność i nieprzewidywalność ludzkich charakterów. Obok tej książki nie sposób przejść obojętnie… Gorąco polecam! 

„[…] kiedy ocierasz się o śmierć w każdej minucie swojego życia, nie myślisz o swoich błędach i tym, co zrobiłeś w życiu źle. Żałujesz, że wielu rzeczy nie zrobiłeś”. 

Za udostępnienie egzemplarza do recenzji 

serdecznie dziękuję: