"Większy kawałek nieba" - Krystyna Mirek

Kategoria: literatura obyczajowa 

Wydawnictwo: Znak

Rok wydania: 2016

ISBN 978-83-240-4123-7

Liczba stron: 430

Moja ocena: 7,5/10

„Mały Książę zwykł mawiać, iż jeśli chcesz sprawdzić, czy coś jest twoje, powinieneś puścić to wolno. Wróci, o ile naprawdę należy do ciebie”. 

Życie pisze dla nas przedziwne scenariusze — jednak tylko my możemy mieć wpływ na bieg kolejnych wydarzeń, bo to nasze decyzje, złe — bądź dobre — są odzwierciedleniem naszego losu. Czasem jedno spontaniczne posunięcie zupełnie odmienia dotychczasowe życie, stawiając przed nami nowe wyzwania, doświadczając w pozytywny lub negatywny sposób, a jednak każdy z nas ma szansę skubnąć dla siebie większy kawałek nieba…

Iga i Wiktor są z zupełnie różnych światów, jakby z dwóch przeciwstawnych biegunów, a jednak łączą ich bolesne doświadczenia, pewien smutek, który noszą w swoich poranionych sercach...

Iga wychowywała się w patologicznej rodzinie — jej wspomnienia z dzieciństwa to, ojciec alkoholik oraz bezbronna matka, która umarła zbyt wcześnie, bezwiednie skazując dziewczynę na ból i tęsknotę. Dzieciństwo Igi to pasmo cierpienia i braku poczucia bezpieczeństwa — bardzo szybko musiała zadbać nie tylko o własny byt, ale także o los lekkomyślnego, beztroskiego ojca. Jako dorosła kobieta żyje bardzo skromnie, ciężko pracuje, aby zapewnić sobie minimum stabilizacji. Igę nieustannie dręczą demony z przeszłości, ciągle boi się kontaktu z ojcem, który za każdym razem dostarcza jej kolejnych zmartwień — wstydu i stałych upokorzeń. Jedyną podporą jest jej przyjaciółka, która nigdy nie odmawia jej pomocy — zapewnia schronienie, jednocześnie dając Idze ogromne wsparcie duchowe.

Wiktor wychowywał się w dobrobycie, w dzieciństwie był otoczony opieką przez troskliwych i kochających rodziców — jako dorosły mężczyzna prowadzi własną restaurację. Jego sytuacja finansowa jest stabilna, a jednak boryka się z wielkim bólem, nieporadnie wychowując nastoletniego syna. Jego życiową partnerką jest Natalia, kobieta z klasą, żądna sukcesu i dobrobytu, szaleńczo zakochana w Wiktorze, akceptowana przez jego rodziców, nietolerowana przez syna — marzy o szybkim ślubie, aby mieć pewność, że nikt nie odbierze jej Wiktora. Niemniej jednak na drodze do jej szczęścia staje Iga — tylko czy tak skromna i niewierząca w siebie kobieta zdoła zwrócić uwagę Wiktora? I czy możliwy jest trwały związek prostolinijnej i pokiereszowanej przez życie kobiety, z przystojnym i dobrze sytuowanym mężczyzną, czy ta historia może skończyć się niczym bajka o Kopciuszku?

Autorce udało się pod płaszczykiem lekkości i trywialności tej historii przemycić istotne problemy zwyczajnych ludzi, którzy każdego dnia zmagają się z poważnymi problemami natury egzystencjalnej i wychowawczej. Krystyna Mirek zwraca uwagę czytelników na niebłahe kwestie i robi to bez nadmiernego patosu, w subtelny sposób poruszając najwrażliwsze struny czytelnika. W tej historii nie tylko Iga i Wiktor mają przyciągać uwagę, ważni są też pozostali bohaterowie, bardzo prawdziwi, z krwi i kości, tacy, którzy żyją dookoła nas i których los zupełnie nie oszczędza, dodając im kolejnych zmartwień. Pojawia się też zagubiony, ale nad wiek rozwinięty nastolatek, który swoim zachowaniem dostarcza wielu problemów nie tylko ojcu, ale i kolejnym gosposiom oraz partnerkom życiowym Wiktora, nieświadomie wyrządzając krzywdę przy okazji sobie. 

Krystyna Mirek z pełnym wdziękiem i wyczuciem utkała wyjątkowo emocjonalną, wciągającą, błyskotliwą opowieść, o szalenie pozytywnym i zwiewnym klimacie — mimo tego, że ukazuje w niej nie tylko tę różową stronę życia. Sięgając po tę książkę, myślałam, że będzie to wyłącznie powieść o miłości, zwyczajny romans z elementami obyczajowymi, jakich wiele na rynku wydawniczym. Tymczasem „Większy kawałek nieba” to intrygująca, chwytająca za serce i absolutnie pogodna opowieść nie tylko o odcieniach miłości, ale także o przyjaźni, marzeniach i potrzebie bliskości, to historia z bogatym i głębokim tłem obyczajowym, ukazującym różnorakie aspekty zwyczajnego życia. Lektura niniejszej książki skłoniła mnie do wielu refleksji, niejednokrotnie wzruszyła, ale ostatecznie pozostawiała w pozytywnym nastroju i pozwoliła zaprzyjaźnić się z jej sympatycznymi bohaterami — niecierpliwie czekam na kontynuację, jestem bardzo ciekawa, jak potoczą się ich dalsze losy. 

Było to moje pierwsze spotkanie z twórczością Krystyny Mirek, zaliczam je do bardzo udanych, podoba mi się styl, narracja i sposób ukazania codzienności, z pewnością nadrobię zaległości i poznam wcześniejszą twórczość autorki. Odnoszę wrażenie, że Krystyna Mirek jest dobrą i wrażliwą obserwatorką, dlatego potrafi w nieprzeciętny, bardzo subtelny sposób ukazać otaczającą nas rzeczywistość. 

Książka bierze udział w wyzwaniu: 

Czytam opasłe tomiska 

Za udostępnienie egzemplarza do recenzji serdecznie dziękuję Wydawnictwu: