"AMBER" - Gail McHugh

Kategoria: literatura erotyczna / romans 

Wydawnictwo: Akurat

Tłumaczenie: Joanna Grabarek

Cykl: Torn Hearts 

Rok wydania: 2016

ISBN 978-83-287-0121-2

Liczba stron: 592

Moja ocena: 7,5/10

„Nasze serca są wrogami publicznymi numer jeden. To one są powodem masowej destrukcji rodzaju ludzkiego, od początku jego istnienia”. 

Trójkąty miłosne ciągle są tematem tabu, chociaż w obecnych czasach to dosyć popularne zjawisko. Jednak kojarzy się z niepojętym pożądaniem, wyrafinowaniem, dzikością, pasją, nieokiełznaną rządzą spełnienia ukrytych pragnień oraz niestety dzieleniem się swoim partnerem z inną osobą. Dla większości z nas uzasadnienie takich układów bywa irracjonalne, niezrozumiałe i niemożliwe do zaakceptowania.


Tytułowa Amber to dziewczyna po przejściach, outsiderka mająca problemy z nawiązywaniem bliższych i trwalszych relacji. Dręczona traumą z dzieciństwa, uzależniona od seksu — który stanowi dla niej swoistą terapię — rozpoczyna nowe życie jako studentka. Z dala od przybranych rodziców, w obcymi i nieznanym miejscu, spotyka dwóch równie przystojnych i pociągających mężczyzn. Ryder wydaje się zaborczym, pewnym siebie, aroganckim i bezwzględnym facetem, natomiast Brock uwodzi swoim łagodnym usposobieniem, dobrymi manierami i niezwykłym urokiem osobistym. Obaj ogromnie intrygują Amber, która z każdym dniem czuje w sercu coraz większy żar. Nieokiełznana miłość wypełnia jej duszę, zatruwa umysł, prowadząc do szaleńczej, dzikiej i niebezpiecznej gry, której uczestnikami jest jedna kobieta i dwóch szaleńczo zakochanych w niej mężczyzn. Dziewczyna zaczyna przekraczać granice moralności i zdrowego rozsądku, a ryzykowna zabawa wydaje się wymykać spod kontroli — czy doprowadzi do zupełnej destrukcji, czy może okaże się lekarstwem dla tak okrutnie poranionych dusz?

Jest mi niezwykle trudno pisać o tej książce, gdyż wyzwoliła ona we mnie szereg sprzecznych uczuć, zarówno bardzo pozytywnych, jak i ogromnie negatywnych. Lektura tej powieści była dla mnie swoistą sinusoidą emocjonalną, która pozostawiła po sobie bardzo mieszane uczucia. Początek zupełnie mnie nie wciągnął, odnosiłam wrażenie, że będzie to kolejny banalny romans oparty na identycznych schematach, jednak całe szczęście nie poddałam się i w dalszej części zaczęły targać mną różnorodne emocje. Począwszy od euforii i zachwytu nad wątkiem społeczno-psychologicznym, który mnie urzekł, według mnie jest bardzo zajmujący, dobrze skonstruowany, wywołuje współczucie, żal i ogromny smutek nad losem bohaterów. W moim odczuciu autorka wykreowała wystarczająco wyraziste, wielobarwne i absolutnie zajmujące kreacje, które zaskakują, intrygują, chwilami szokują — budzą zarówno niechęć, jak i sympatię. 

Następnie poczułam zmieszanie, a nawet zażenowanie czytając opisy aktów seksualnych, szczególnie trójkąta miłosnego, który przedstawiony został z niezwykłą dbałością o wszelkie detale, które niestety pociągnęły za sobą pewien niesmak i zmęczenie. Ponadto nasycone były wulgarnością, według mnie zabrakło subtelności, sensualności oraz hamulców, które niestety wywołały we mnie myśli odsuwające skojarzenia z bardzo odważnym erotykiem, ale raczej nasuwające na myśl swoistą pornografię — chociaż mamy do czynienia ze słowem pisanym, a nie obrazem. Według mnie ta książka powinna, zawierać na okładce informację — tylko dla dorosłych — oby nie trafiła, w ręce nastolatków! Jednakże są to moje jedyne zastrzeżenia, książka całe szczęście nie opiera się wyłącznie na aktach seksualnych i intrydze miłosnej.

Kolejnym zajmującym motywem jest wątek sensacyjny, który wywołał we mnie aprobujące odczucia, tym razem zaskoczenie, przerażenie, strach i niedowierzanie. Autorce udaje się wodzić czytelnika za nos, bawić się jego emocjami, które w niektórych momentach wywołują dreszcz, pobudzają wyobraźnię, skłaniają do refleksji i nie pozwalają spokojnie zasnąć. Ta książka burzy wewnętrzny spokój, momentami drażni, za chwilę zachwyca i wprawia w zdumienie. Bardzo podobał mi się pomysł ukazania tej historii z perspektywy różnych bohaterów, dzięki czemu czytelnik śledzi myśli i emocje zarówno Amber, Rydera, jak i Brocka. Dla mnie to pomysł doskonały, który pozwolił mi poznać motywy postępowania każdego z bohaterów. Brock stał się dla mnie postacią zupełnie niezrozumiałą — niestety nie dołączy do grona moich ulubionych bohaterów. Amber, która ostatecznie wywołała wiele sprzecznych odczuć, stanowi dla mnie ciągłą zagadkę. Natomiast moje myśli w pewnym stopniu skradł  Ryder — dlaczego? O tym przekonajcie sami, sięgając po tę bardzo śmiałą, kontrowersyjną i szalenie emocjonalną powieść.

Nie znałam twórczości Gail McHugh, „Amber” jest pierwszą powieścią tej autorki, którą miałam okazję przeczytać, czy chcę więcej? Mam ambiwalentne odczucia, z pewnością chciałabym poznać kontynuację bowiem ta książka w pewnym sensie uzależnia i zupełnie absorbuje uwagę odbiorcy, natomiast zakończenie wyzwala ogromną chęć poznania dalszych losów bohaterów. Mam nadzieją, że Gail McHugh w kolejnej części znacznie łagodniej potraktuje wątki erotyczne tak, aby pobudzały zmysły, nie wprawiając czytelnika w zażenowanie. Chociaż mimo wszystko muszę pogratulować autorce odwagi — to było bardzo ryzykowne posunięcie, które przysporzyło jej wielu miłośników, ale także przeciwników. 

Reasumując, ta książka jest jak zastrzyk z adrenaliny, działa niczym narkotyk, który wywołuje przyśpieszone bicie serca, zaprząta umysł, sprawia, że krew w żyłach płynie znacznie szybciej prowokując burzę różnorodnych emocji. To tak, jakby wskoczyć do rozpędzonego pociągu, który mknie w niewiadomym kierunku, rodząc niepokój, zwątpienie, zażenowanie i szereg kontrowersji. Natomiast na końcu drogi czeka wielka niewiadoma, która ścina z nóg i wyzwala pragnienie ponownego wdarcia się w szalone umysły bohaterów. Macie odwagę wybrać się w tę dziką, impulsywną i burzliwą podróż? Pozostaje mi jedynie Was ostrzec — pamiętajcie to książka dla odważnych czytelników — romantyczne dusze, szukające w literaturze subtelnych uniesień będą zszokowane i ogromnie zaskoczone!

„Miłość jest szczodra i chciwa, niezdecydowana i zaborcza, mściwa i magiczna zarazem. Sprawia, że przeskakujemy z jednej urojonej emocji w drugą, trzymając nas jednocześnie w nikczemnej sieci euforii, uplecionej z najpiękniejszych kłamstw i najstraszniejszych prawd”. (str. 508) 

Za udostępnienie egzemplarza do recenzji serdecznie dziękuję: